Tsja, 4-4. Moet je daar blij mee zijn? Na de wedstrijd en de dagen erna werd aan mij gevraagd of ik tevreden was met het gelijkspel. Om eerlijk te zijn weet ik het nu nog steeds niet. De partijen waarin we echt beter stonden hebben we ook gewonnen en in moeilijke stellingen werden nog veel halfjes gepakt, maar er had nog meer in gezeten. Mogelijk helpt het schrijven van dit verslag met het ordenen van de gedachten en of we blij moeten zijn met het gelijkspel.

Woensdag is blijkbaar een lastige dag om oppassers te krijgen. Twee van de drie die niet konden moesten thuis blijven omdat ze geen oppas kunnen regelen. Misschien een gat in de markt?! Mensen die op woensdagavond kunnen oppassen. Met drie wijzigingen in de opstelling ten opzichte van de vorige wedstrijd trokken we ten strijde tegen Apeldoorn, een van de medekoplopers. Keurig op tijd arriveerden we in het denksportcentrum en na de plichtplegingen werden de klokken gestart en konden de partijen beginnen. Na een half uur liep ik het eerste rondje en noteerde 6(!)x siciliaans, een franse partij en zelf een pirc. Voor de kenners, bij elk bord was dus de openingszet e4, dat heb ik nog niet eerder gezien.
Rond negen uur kwam Ludie naar mij toe om te vragen of remise aan mocht bieden, dat mocht maar hij stond nog wat minder en ging eerst zijn problemen oplossen. Ondertussen was Karel weer bezig om zijn reeks in stand te houden om als eerste of laatste klaar te zijn. Het werd als eerste klaar én met een positief resultaat. Met een open centrum kon hij gaan combineren en Lxf7 is altijd wel lekker om te doen. Een snelle overwinning!
Ludie had inmiddels zijn problemen opgelost en kon remise aanbieden, dat werd dan ook aangenomen. Wederom een keurig resultaat tegen Apeldoorn, net als vorig jaar. Ook Emile was richting remise aan het gaan, in een Franse afruil stond hij wat gedrukt maar er was niet echt gevaar. Remise was daarom dan ook logisch.
De volgende die een punt scoorde was Rick, van tevoren waarschuwde ik hem dat hij een tegenstander die lang nadenkt, dat was vorig seizoen al het geval in de competitie en de beker, dus daar kon hij op gaan instellen.In gierende tijdnood van de tegenstander kon Rick steeds meer druk opbouwen en het afronden met een fijn paardvorkje.
De helft pan de partijen gehad en 3-1 voor, het enige nadeel was dat bij de resterende partijen alle spelers van Zwolle minder stonden.
Zelf had ik de druk die ik had op de stelling verspeeld en een pion weggegeven. Gelukkighielp mijn tegenstander mee door bijna alle stukken te ruilen en daarna remise aan te bieden. Vanwege de situatie op de kon ik dat niet zomaar aannemen, normaal overleg je dan met de teamleider, maar wat als je dat zelf bent? Ook is je blik op de stelling vaak minder helder dan van een buitenstander, daarom begon ik te rekenen of ik nog kansen kon creëren om te winnen.Gelukkig was Karel er die mij even riep en zei dat ik de remise moest aannemen. Dat werd dan ook meteen gedan.
Hans zijn partij was een grote flipperkast, na een langzame start stond hij beter, slechter, beter, slechter en op het laatst iets beter, maar de tank was leeg en remise was dan ook een goed resultaat. Walter zag ondertussen zijn degelijke stelling langzaam kapot gaan en een verkeerde beslissing kwam ook nog eens een stuk achter, dat in combinatie met vrijpionnen van de tegenstandster was het een hopeloze zaak. Helaas, een 0 terwijl ik het idee had dat er meer in zat.
Daarna liep iedereen naar het laatste bord dat nog bezig was, Bert had 2 pionnen geofferd voor een aanval die niet van de grond kwam, tijdens het verdedigen nog een pion om zijn stukken te activeren en ook zijn tijd begon enorm te slinken en zat al onder de minuut. Niet echt lekkere ingrediënten om nog een halfje te pakken. De enige voordelen dat hij had is dat er ongelijke lopers op het bord stond en zijn tegenstander een triple f-pion had. Na het ruilen van de torens was het remise, maar de stukken moesten nog wel even naar de goede plek, dat lukte grotendeels en iedereen berustte zich in remise. Helaas dacht Bert lang na en ging hij, een beetje onnodig, door zijn vlag. Hierdoor werd het 4-4.
Resumerend, 4-4 moet je daar tevreden mee zijn. Nu ik alles heb opgeschreven toch wel. Er is goed geknokt en daardoor nog extra halfjes gescoord. Wel is de competitie ongemeen spannend geworden, 5 en misschien 6 teams die op 2 punten van elkaar staan en een heel aantal ploegen die het nog in eigen hand hebben om kampioen teworden. Dit worden nog een mooie laatste twee ronden!

A.K.

Top

Top

De winnaar van de partij is degene die de op een na laatste fout maakt – schaakgezegde

De derde ronde van de SOS competitie leidde ons naar Leusden, een nieuwe tegenstander voor de meesten van ons, vooral ook omdat ze tot de SGS regio behoren. Voor mij was het wel leuk omdat ik in Amersfoort ben opgegroeid en de tegenstander nog van vroeger (relatief gezien) kende.

Het was sowieso een drukke avond voor ZZS met ook het viertal dat zou spelen en de schaakcursus die gegeven werd. Daarnaast meldden Yurian en Martin zich af waardoor er andere spelers nodig waren. Ineke en Walter waren beschikbaar om mee te doen en dat is heel erg mooi!

De wedstrijd dan, deze begon zeer voortvarend. Karel besloot een geste terug te doen naar mij, tijdens de afgelopen KNSB wedstrijd had ik in 10 minuten gewonnen terwijl hij teamleider was en nu was het andersom het geval. Zijn tegenstander speelde de opening compleet verkeerd en verloor een stuk, het tweede wilde hij niet kwijt maar ging daardoor mat. Een snelle 1-0, dat bied perspectief.

Helaas kwam er geen goed vervolg op, de volgende keer dat we op het scorebord kwamen liet lang op zich wachten. Vijf partijen achter elkaar werden helaas verloren, vaak door een blundertje. Dat gold niet voor Ineke, in een lange partij bleef ze goed knokken, maar af en toe ging er een pion verloren, daarna nog een kwaliteit waardoor het beslist was. Helaas, maar wel een goede partij gespeeld en ik had het gevoel dat het naar meer smaakte. Volgende keer gaat het zeker lukken om et winnen!
Jan was ondertussen aan een matige partij bezig. Al zijn stukken stonden nog op de onderste rij en de dame was opgesloten op h2, dat klinkt niet goed en dat was het ook niet. De tegenstander kwam dwars door het midden en Jan moest opgeven.
Hans had een degelijke opzet van zijn partij, na het iets te enthousiast opspelen van zijn pionnen stond de koning wat onveilig. Na een kleine misrekening moet Hans zijn dame geven en daarmee ook de partij.
Emile speelde een rustige partij, hij kreeg het Londen systeem tegen zich, daar was hij van tevoren al een beetje bang voor. Ondertussen heb ik dat ook een keer tegen gekregen en ik deel zijn mening. Je moet er echt zelf een leuke partij van maken anders gebeurt er niks. Uiteindelijk gebeurde er wel wat, maar niet in Emile’s voordeel. Een venijnig pionzetje maakte een einde aan alle kansen en het vervolg ging snel.
Bert was wat te laat en tegen zijn natuur in gebruikte hij ook veel tijd. Aan het eind kwam er een goed winstkans en Bert zag de eerste zetten ook, maar helaas miste hij de afmaker en ging er daarna langzaam zelf van af.

Gelukkig kwamen er nog een aantal punten binnen om de nederlaag wat dragelijker te maken. Walter was zijn partij goed aan het opzetten en zette steeds meer druk. Dit resulteerde in het krijgen van de juiste open lijnen en alles werkte goed samen. Zo kwam alles binnen vallen en de tegenstander werd mat gezet. Een mooi en verdiend punt!
Zelf was ik als laatste nog bezig, ik had drie stukken geofferd tegen een dame. Normaal gesproken niet goed, maar de stukken van de tegenstander stonden allemaal niet goed. Hierdoor kon er goed aangevallen worden, maar helaas de winnende zet gemist. Hij kwam er helemaal uit en lang een verloren stelling verdedigen is niet fijn. Gelukkig maakte hij ook weer een fout waardoor het toch nog remise werd.

Een terechte maar pijnlijke nederlaag voor het achttal, er restte ons niets anders dan de lange terugweg naar Zwolle, onderweg werden we nog opgevrolijkt door een open achterklep van de auto van Bert. Op naar de tweede seizoenshelft met allereerst een thuiswedstrijd op 9 januari!

A.K.

Top

ZZS! - Zutphen 2      7-1

De 2e ronde van de SOS competitie achttallen was alweer aan de beurt. Waarom deze competitie altijd zo snel afgeraffeld moet worden is mijeen raadsel. Eind oktober de eerste ronden en begin april de laatste, waarna er een half jaar geen competitie is, je kan het toch over een langere periode uitsmeren… Tot zover het klagen, want verder valt er niets te klagen of het moet zijn dat we niet met 8-0 wonnen... We waren compleet en hadden geen invallers nodig, de tegenstander was ruim op tijd in de zaal aanwezig, we konden snel na achten beginnen en er waren geen incidenten.

De wedstrijd viel al snel de goede kant op voor ons. Hans en Bert wonnen al vrij snel een stuk tegen wat pionnen en konden goed de druk er op blijven houden. Verder gebeurde er niet heel veel, maar niemand kwam minder tot slecht te staan.

Na een klein anderhalf uur kwam het eerste resultaat binnen. Martin liet zich mat zetten op de achterste rij, nadat hij na de opening langzaam de druk aan het opbouwen was, een kleine tegenvaller.Daarna ging het snel, Jan won een vol stuk en de tegenstander gaf meteen op, doordat ze bleven analyseren was het voor mij niet duidelijk dat de partij klaar was, maar dat werd gelukkig wel gemeld. Zelf won ik in het eindspel drie pionnen en dat was genoeg voor de winst. Hans kwam nog een stuk voor en won daarna makkelijk, Yurian ging in tegenstander g- en h-lijnen en voordat alles tot bloei kwam vond zijn tegenstander het al genoeg en ook Bert’s tegenstander gaf op in het eindspel nadat hij in zetdwang werd gebracht. Zo was het in een mum van tijd 5-1 en ook bij Emile en Karel stond het goed. Emile bleef de druk er op houden, won twee kwaliteiten en had ook nog eens mataanval. 6-1 dus. Karel was in licht tijdnood gekomen en moest verdedigen tegen een vrijpion. Gelukkig had hij er zelf ook een en die was eerder aan de overkant. Daardoor was dat ook meteen beslissend.

Een zeer ruime 7-1 overwinning dus, dat was van tevoren niet verwacht. Nu kwam dat ook mede doordat Zutphen met drie invallers optrad en daardoor het verschil per bord vrij groot werd. Daar kunnen ze weinig aan doen en hebben dapper weerstand geboden. Gevolg is nu wel dat we op de 1e plek staan in de poule, daarnaast zijn de meesten van ons in vorm dus het kan zeker een mooi seizoen gaan worden. Op naar de volgende wedstijd, uit tegen Leusden op 12 december.

A.K.

Voor Foto's       ( hier )

Top

Op een mooie, nieuwe maar wel warme locatie in Harderwijk werden we gastvrij ontvangen en konden we stipt om 20:00 beginnen. Toen ik tegen 9 uur een eerste ronde liep viel het mij op dat er weinig diversiteit in de openingen was. 4x Frans(Emile, Yurian, Anthon en Peter), 2x Siciliaans(Karel en Hans) en 2x de leeuw(Bert en Ludie). Bert had al een stuk gewonnen en Emile stond niet best, zelf had ik een kansloos offer geplaatst en was aan het vechten om in de partij te blijven. Vlak daarna kwam Ludie aan mij vragen of hij remise mocht aanbieden. Met bovenstaande info bekend zei ik tegen hem dat hij dat niet mocht doen en door moest spelen.

Pas rond half 11 kwamen de eerste resultaten binnen. Emile was losgekomen uit zijn moeilijke stelling en zijn tegenstander moest vluchten in eeuwig schaak. Een bonus halfje, want ik zag het somber in. Yurian kreeg ook remise aangeboden, maar nam het niet meteen aan. Na nog een tijd te hebben nagedacht en overlegd nam hij het aan. Zelf kwam ik langzaamaan terug in de partij, maar na een mindere zet kwam ook de remise er aan. De tegenstander durfde niet verder te rekenen en nam de remise, ook dat was een bonus halfje.

Komen er dan nog echte beslissingen? Jazeker, nadat Ludie een aanvalletje had overleeft nam hij gedecideerd over en na een blunder van de tegenstander werd de dame gewonnen. Een mooi en belangrijk punt. Bert was ondertussen ook zijn voordeel aan het uitbuiten en het stuk meer gaf de beslissing. Ook Hans won zijn partij, nadat hij mat in 2 mistte met een stuk meer kwam de tegenstander met de dame buurten en schaakjes geven. Het duurde even, maar uiteindelijk vond Hans de oplossing en de schaakjes hielden op. Het werd verdervakkundig uitgespeeld. Hierdoor kwamen we op 4,5-1,5 voorsprong en was de winst binnnen.

Peter en Karel waren als laatste nog bezig, Peter had een echte Peter partij. Chaos aan beide kanten, onduidelijk wie er beter stond, maar helaas trok Peter aan het kortste eind. Karel had een mooie partij, bouwde rustig op, won een pion, maar kon tegenspel niet voorkomen. In wederzijdse tijdnood gaf hij helaas een stuk weg, maar er was te weinig tijd voor de tegenstander om het af te maken waardoor er remise ontstond door eeuwig schaak. Karel balen, maar als team hebben we gewonnen.

Dan rest mij natuurlijk niets anders te zeggen dat we kampioen kunnen worden en het nog in eigen hand hebben, maar het is niet realistisch om te denken dat we het worden. Wel een mooi eerste resultaat om op voort te borduren en op te laden voor de thuiswedstijd tegen Zutphen op 14 november.

A.K.

Voor Foto's       ( hier )

Top